De laatste acht jaar werden alle Baskische links-nationalistische politieke partijen en lijsten botweg verboden. Het Europese Hof van de Rechten van de Mens heeft een reeks klachten hierover ontvankelijk verklaard.

Toch gaat de Spaanse staat arrogant op dezelfde weg verder. De nieuwe formaties, D3M (Democratie 3 Miljoen) en Askatasuna, die met het oog op de parlementsverkiezingen van 1 maart in de Baskische Autonome Gemeenschap, lijsten en kandidaturen ingediend hebben, hangen illegalisering boven het hoofd. Spanje zwaaide meteen met de fameuze Wet op Politieke Partijen.

Eerst beval rechter Baltasar Garzón de arrestatie van dertien initiatiefnemers. Zij zitten nog altijd in de cel. Van minstens één van hen is er geen nieuws over zijn toestand. Vervolgens begon de Spaanse machine stappen te zetten om de formaties te verbieden, met steeds hetzelfde argument: ze zouden dekmantels van Batasuna zijn, en ten dienste van ETA staan. Kandidaten van die lijsten krijgen zo het etiket “lid van een terroristische organisatie” opgeplakt. Die term wordt dermate vaag gelaten dat eender welke activiteit van bedrijven, media, burgerbewegingen en politieke partijen daaronder kan vallen. De zogeheten anti-terroristische maatregelen treffen ook NGO's en media.

Een aantal artikels van de Wet op Politieke Partijen zijn zo vaag omschreven, zo breed, dat die op alle politieke partijen toegepast kan worden die op pacifistische en politieke wijze dezelfde doelen nastreven als ETA. Deze partijen en lijsten hebben weinig of geen garanties om hun rechten gerespecteerd te zien, laat staan om zich te verdedigen tegen de “beschuldiging”. Het vonnis staat immers keer op keer op voorhand al vast.

Het gemak waarmee Spanje politieke partijen en lijsten verbiedt, is zorgwekkend. Daarom komt het rapport van de speciale gezant van de Verenigde Naties, perfect op tijd. Daarin deelt de rapporteur de kritiek op en de bezorgdheid over Spanjes illegaliseringshonger. Ondertussen bestudeert Amnesty International de vonnissen tegen de dertien opgesloten iniatiefnemers.

Er zijn dus drie internationale mensenrechteninstanties de Spaanse staat onder de loep aan het nemen: het Europees Hof van de Rechten van de Mens, de Verenigde Naties en Amnesty International. Met recht en rede. De constante schending van de politieke en burgerrechten van Baskische linkse nationalisten en de rechten van Baskenland als natie kent immers geen grenzen.

Het is op zich een goede zaak dat er wat meer internationale druk op Spanje komt. Het zal evenwel niet volstaan. Zolang de Europese Unie, en de lidstaten elk afzonderlijk, de hypocriete doofstomme blijven spelen, zal er niets veranderen.

De Vlaams-Socialistische Beweging staat zij aan zij met de Baskische linkse nationalisten in hun protest. Daarom zal tot en met de verkiezingen van 1 maart, het logo en de slogan van D3M op onze webstek staan.